Dag 38 en 39

Dag 38 en 39
Datum 4 en 5-6
Spanje,Camping Almayate Costa, Almayate, noord van Málaga.
Na een dag voor boodschappen – in een enorm winkelcentrum – en een middag aan het strand zijn we dag 39 een uitstapje naar het binnenland gaan maken. Ja, de Costa del Sol is compleet verpest, maar als je een 15 km landinwaarts gaat, dan zie je geen toerist meer en zijn de dorpjes zoals je dat nog zou wensen. Stil, wit en tegen steile bergwanden geplakt. Het tempo van de inwoners prettig laag, de bars zoals altijd in Spanje druk bezocht voor een praatje, een frisdrankje of een hapje. Er zijn meer trappen dan straten en bovenaan de kerk met een plaza met schaduwrijke banken. Natuurlijk komen we in een bar dat ene stel Nederlanders tegen dat hier in de omgeving rondhangt. De vergezichten zijn geweldig mooi, de wegen steil, smal, bochtig en van asfalt voorzien. We zijn wel door de Policia aangehouden en volledig gecontroleerd op Amerikaanse wijze. Tot en met het ledigen van de broekzakken op hun verzoek. Ze waren op zoek naar drugs. Ik vermoed dat hier niet zoveel toeristen komen. Wij dus wel en dat was hen blijkbaar opgevallen. Het blijft toch vreemd zoiets mee te maken. Gelukkig was dit onze eerste en hopelijk laatste keer. Het landschap is er niet minder mooi om. Via de Sierra Tejada ons rondje afgemaakt en via de kustweg met zeshonderd rotondes en oversteekplaatsen weer naar onze camping gereden. Daarna nog lekker even aan het strand gezeten. Die camping ligt in een strook tuinbouw gebied tussen de kustweg en het strand, direct aan zee dus. Aan dat strand ligt een rij eenvoudige huisjes waarin mensen – misschien illegaal – wonen die hun best doen de rust te behouden. Dat lukt nog wel omdat het hier niet zo erg toeristisch is. De strandinstallaties zijn uit de zestiger jaren en totaal vergaan. Bovendien is het zand waaruit het strand bestaat donkergrijs, de natuurlijke kleur van de rotsen uit het binnenland. Dat lokt ook geen toeristen aan. Buiten het weekend zijn er nog maar enkele Spaanse gezinnen en enkele Duitse en Nederlandse vakantiegangers. Vaak hebben we het hele strand bijna voor ons zelf. Zou je niet verwachten aan de Costa del Sol. In de kustplaatsjes zie je nog de dubbele rij betonkolossen/hotels uit de jaren zestig tot negentig. Daarna is men overgegaan tot het bouwen van namaak Moorse toeristendorpen, veel dezelfde huizen, heldere lichtbruine kleuren en ommuurd en bewaakt. Je reinste kitsch. In het binnenland staat wel de rem op het uitgeven van grond voor de bouw van dit soort complexen, maar aan de kust hebben de projectontwikkelaars iedere meter grond al in bezit. De bouwwoede lijkt voor dit jaar stilgelegd. Er is nauwelijks een schuur ter grootte van een plee te verkopen. Het toeristenseizoen is nog niet begonnen en bestaat maar uit een drie, of viertal weken. Veel werkloosheid dus. Ook in de dorpen van het binnenland.
Morgen weer verder. De volgende stop wordt nabij Granada.