Donderdag 5 juni, Torre del Mar

Hoi Magda en Johan,
Wij hebben een andere "verzekering" !!!!! Heerlijk genieten!!!!!!! Go with the flow !!!!!!

Hoi oom en tante, ha, ha,

Genieten maar hoor en heel veel plezier!
Ed gaat dit weekend meedoen als verzorger bij de Roparun, dus morgen naar Parijs en dan
ga ik hem maandagmiddag binnenhalen op de Coolsingel, goed van hem he!!

Jullie nog een hele fijne tijd en tot mails.

groetjes van jullie nicht Jolanda, ha, ha

Lieve luitjes

Zwitsal leven gevoel hadden Ria en ik beslist niet op de Camino.
Start in Burgos waar door Soetens de fietsen waren gebracht,keurig allemaal.
Fietsen stonden met nog twee anderen in een afgesloten ruimte.De dag dat we vertrokken hoosde het van de hemel en het zag er naar uit dat dat nog de eerste dagen zo zou blijven, dus we gingen.
Burgos is een moderne stad met een oud centrum en een enorme Kathedraal, je kunt er makkelijk een middag in dwalen met de in gesproken rondleiding.
We hebben de route bestudeerd van Sweerman en die volgen we dan zoveel mogelijk,we zien nu ook voor het eerst de gele Camino pijlen.
Mensen wensen on Bon Camino en dat horen we onder weg nog heel wat keertjes.
Drijfnat koud en hongerig vinden we dan tegen de avond onze eerst Refugio, we slapen met twaalf
personen op zaal, het ruikt er naar natte kleding en zweet schoenen.
Voor het eerst gebruiken we het electrische water kokertje die wordt in heel veel Hostels en Refugio "s
geleend,meestal zijn er allen maar grote pannen en voor dat je thee water dan kookt is het meeste verdampt.
Castojeriz Fromista mist en door de storm af gewaaide takken op de weg,we kruisen nu ook de lopers
Bon Camino.
Villaarmentero richting Carion de los Condes 5% omhoog via een keien pad samen met de lopers, we konden niet fietsen dus duwen maar?
Boven aan gekomen stond er een kraampje met water thee en fruit, je betaalde wat het je waard was en je kreeg je Camino stempel.
Het is vaak stijl omhoog soms10% maar ook weer 10% naar beneden bij 35km ga ik rustig af remmen de fiets doet het bij het afdalen goed.
Sahagün, we slapen in een zeer strenge Refugio 65 bedden en klokslag 10uur het licht uit, er wordt zelden nog geklets na die tijd ervaren we ook in andere slaap gelegenheden,s'morgens moet je ook meestal om 8uur weer op straat staan. De meeste wandelaars vertrekken voor zeven uur zonder ontbijt
lopen dan een paar uur en ontbijten in een eet tentje onder weg.
We ontmoeten heel veel mensen onderweg zo ook Jaap die duidelijk een avondje uit eten wilde maar niet alleen.Wij wilden Paella eten en Jaap ging er op uit om een Spaans restaurantje te zoeken,toen we bestelde bleek de paella op te zijn en begrepen we dat je die beter van te voren kunt bestellen,lekker handig als je op route bent?
Mathias, Belgische dertiger maakte zich al druk over het weer wat weer op komst is wij niet want elke dag hadden we veel tegen windt buien en soms zon, dan droogde je gedeeltelijk wat op.
SAntovenia de la Valdocina Autuno de Abadje Mozéndiga Mazarife over de lange beroemde brug,
Hospital de Orbigo waar het erg druk is en we besluiten nog even door te fietsen.
We komen terecht in een knusse, nu schrijven ze het weer anders,Alberque Villaris de Orbigo,
met Australiërs, Duitsers en een Noordse dame,we moeten in het bovenste stapel bed, want er komt een vader en zoon, vader is blijkt achteraf 81jaar en komt uit Weimar is de Franse Camino aan het lopen,wij fietsen hem.
Vandaag is was dag de zon staat te stalen aan de hemel,dus moet het lukken om weer voor schone voorraad te zorgen, Ria gaat naar de eendeurs supermarkt voor ons avond eten, de bananen en brood voor de volgende dag.
We worden verrast door Balou met een Spaans ontbijt, Geroosterde dikke boterhammen met boter en jam,croissantjes thee en koffie gesterkt gaan we weer op pad.
Als we 's-morgens starten is het nog fris ik fiets dan met handschoenen aan Ria niet, het uit en inpakken van onze fiets tassen gaat steeds beter, ook ben ik blij dat ik binnen tassen van stof genaaid heb, want alles los of de fiets tassen van de fiets af halen zou tocht veel werk zijn en omstandig.
Het uit en aan kleden in het donker en op de tast naar de toilet ruimte lopen gaat ook zonder botsingen met stapel bedden,wel heb ik al flink wat blauwe plekken op mijn boven benen?
Na een dag zon zien we de witte toppen van Cruz de Ferro en de Cebreiro
het is met onze fietsen niet mogelijk om met dit weer om hoog te gaan, te koud en 1500meter mijn fiets laat me bij beklimmingen van meer dan 7% in de steek en schakeld zich dan zelf uit met een verwijzing
naar de dealer en dan mag je verder lopen en de fiets duwen.
Na een zeer stijle afdaling in San Justo de la Vega koffie gedronken, dat gebeurt hier niet met een afgemeten koekje maar met een klein bordje met zoetigheid,soms denken we zelfs dat Oma het gebakken heeft zoals de citroen taart, die we ergens onder weg kregen..
We besluiten naar het zuiden te treinen, dit i.v. b. de trein verbindingen daarna weer naar het noorden te fietsen en de Camino na de hoge besneeuw de toppen weer op te pakken .
Volgende keer vervolg ik mijn verslag. Liefs Tiny