Verslag 12 en 13

Verslag 12
Hemelvaartsdag 10-5-2018
Puerta Lapice (midden Spanje)
Van Hemelvaartsdag merk je hier niets. Het is duidelijk geen vrije dag. We hebben besloten niet naar Toledo te gaan. De camping is daar niet fijn en we hebben de stad al eens gezien. Op naar de Atlantische kust!.
Via snelwegen een flink eind naar het zuiden gereden. Saai, maar het schiet wel op. Opvallende dingen waren: de afstand naar Madrid bleek meer dan 200 km, het landschap leek op Monument Valley in Amerika, de wegen rond Madrid waren druk en trubbelig, maar niet overvol en bij Ocana zagen we een zweefvliegtoestel opgesleept worden. Voor dat laatste was het perfekt weer: felle zon, koude lucht en wolkenstraten.
Ten zuiden van Madrid ligt de uitgestrekte hoogvlakte waar veel graan verbouwd wordt, maar waar verder weinig mensen wonen. We zagen ook een schaapskudde. Het moet hier deze winter vreselijk gesneeuwd hebben waarbij mensen in hun auto moesten overnachten. Als een soort Pavlov-reactie zijn er nu grote noodparkeerplaatsen langs de snelweg aangelegd. Nutteloos want de auto’s konden toen niet voor of achteruit.
In de middag kwamen we op de camperplaats van Puerta Lapice aan. We hebben een pracht uitzicht op de molens waar Don Quijote tegen gestreden heeft. Het dorp is langs een weg gebouwd en stelt niet zoveel voor. Vreemd is dat ik wel 6 bakkers telde. Ik hoop dat er morgenochtend in ieder geval 1 open is. Het is ouderwets Spaans weer: licht bewolkt met zon en een temperatuur van tegen de 30 graden.
Morgen verder naar het westen.

Verslag 13
11-5-2018
Zafra
Vanmorgen eerst een fikse wandeling gemaakt om aan brood te komen. De eerste 4 bakkers verkochten alleen zoetigheden en geen brood. Na een lekker ontbijt op weg richting Ciudad Real over vlak gebied met onder andere wijnbouw en daarna naar het westen over de N430 die doorloopt tot Portugal. Het eerste deel evenwijdig met een bergketen en daarna over een enorm uitgestrekte vlakte met kurkeiken die overging in dehesa, een wei met apartstaande eiken waar stieren en varkens gehouden worden. Hier en daar zagen we schapen, geiten en prachtige paarden. Het laatste deel tot de snelweg bij Merida was een 60 km kaarsrecht stuk door een golvend landschap. We hebben na overleg ons reisdoel wat aangepast omdat we in Zafra tegen het centrum staan en een bar met wifi weten. Ook kunnen we morgen dan waarschijnlijk in Isla Cristina aankomen als het verkeer bij Sevilla niet te veel oponthoud veroorzaakt.
Onderweg gegeten bij een bar-restaurant. Eenvoudig maar lekker en zeker genoeg. Probeer dat maar eens in Veldhoven te krijgen voor 8 euro! We zouden rijk thuiskomen als de diesel geen 1,30 zou kosten. In het noorden zelfs 1,50. Het verschil tussen benzine is vrijwel weg.
Het stuk snelweg tot Zafra ging vlot en om half vier stonden we op de ons bekende camperplaats in Zafra. De camper op de keggen gezet, de tv-antenne geprobeerd en toen boodschappen gedaan bij de Dia% hiertegenover. Magda heeft de was in de week gezet en daarna een welverdiend ijsje en drankje genuttigd. Nu op stap naar de bar met wifi om dit verslag te uploaden.