Dag 31 en 32

Dag 31
Datum 27-05
Spanje, Camping Giralda, Isla Cristina
bij Ayamonte aan de kust op de grens met Portugal.
Rustige stranddag gehad. Wel wat wind, maar heerlijke temperatuur.
Dag 32
Datum 28-05
Portugal, Albufeira.
Een uitstapje naar buurland Portugal gemaakt. Heen via een prachtige, bijna lege autoweg. De grensrivier Guadiana overgestoken over een moderne hangbrug met twee pilonen. Helaas was nu al te zien dat er nodig wat schilderwerk uitgevoerd dient te worden. In deze landen is aanschaf iets om hele mooie zaken te verwezenlijken, maar onderhoud is een heel andere zaak. Het bestaat eigenlijk niet. We waren in Portugal.De lege autosnelweg bleek bijzonder te zijn: Na een tiental kilometers werden we gewaarschuwd op borden dat er “taxes” op elektronische wijze geheven zouden worden. Twee opeenvolgende portalen met camera’s scanden de nummerplaten van de auto’s. Ook de onze. Ik vroeg me al af hoe we zouden moeten betalen. Of zou dat kantoortje net over de grens……. Bij het bereiken van de plaats Albufeira verlieten we de tolweg. Inderdaad geen mens die voor ons de pet ophield voor enige betaling. In het tourist office vertelde een vriendelijke medewerker dat we veel later de rekening wel zouden krijgen omdat we als bezitter van niet door Portugese tolpoorten leesbare nummerborden, prepaid hadden moeten rijden. De kosten zouden wel de maximale heffing zijn dacht hij, zo’n tien tot vijftien euro. Maar waarschijnlijk zouden we wel in het graf liggen voordat dit allemaal verwerkt zou zijn op de Portugese burelen. We zien wel hoe het afloopt. Het stadje Albufeira is een vooral op toeristen afgestemd oud vissersplaatsje dat in een baai tussen wat hogere rotsen ingeklemd ligt. Wel gezellig. Kleine afstanden en veel Engelsen. Leuke plaza waar veel verschillende menstypen te bewonderen waren. Opvallend is dat men in Portugal tot aan de Spaanse grens geen Castillano spreekt, maar wel verstaat. Engels is gewoonlijk de voertaal in de communicatie met toeristen. Heel anders dan in Spanje. Zou er toch sprake zijn van een uit de geschiedenis voortkomende vete tussen beide volken? De talen liggen heel dicht bij elkaar, daar kan het niet aan liggen.
We zijn teruggegaan via de kustweg. Beduidend drukker en smaller. Vooral in de stadjes en dorpen wordt nogal op de meter gereden en altijd maar oppassen voor de voetgangers die zonder op te letten oversteken, niet wetend dat Nederlanders daar anders over denken. De reis ging door een enigszins saai landschap. Het viel ons een beetje tegen, de enthousiaste verhalen over de Algarve in acht genomen. Misschien hadden we verder naar het westen door moeten rijden, daar is de kust rotsachtiger.
Bij de grensplaats Villa Real de San Antonio hebben we het veerpontje genomen om de rivier over te steken. Een belevenis op zich. Max. gewicht 3,5 ton – geen probleem- maximaal zes auto’s – ook geen probleem- aan de Spaanse kant een idioot geparkeerde bus van een bandenboer op de steiger – wel een probleem. Een andere collega-automobilist geholpen en hij mij. De dames buiten handenwringend biddend dat er geen schade zou ontstaan. Allemaal goed afgelopen.
Wel moe aan de maaltijd gegaan. Morgen weer een “saai” stranddagje.