dag 70 t/m 74

Dag 70 t/m 74
Datum 6-7 t/m 10-7, Camping La Tordera, Malgrat de Mar.
De dagen rijgen zich met genieten van lezen, de zon en zwemmen aaneen. We hebben een avond bij kennissen doorgebracht, hij uit Aragòn en zij uit Andaucía. Uiteraard met bijbehorend eten en drinken. Gerookte ham, de echte, heel dure Pata Negra (Jamon Ibérica), heerlijke Manchega (kaas), boquerones (soort sardientjes in azijn met olijfolie, die wat aan de smaak van zure haring doen denken) en andere heerlijkheden. Vergezeld van een prima wijn. Leuk om tijdens de gesprekken weer wat meer van Spanje te leren kennen. Het blijkt wel, het is overal wat. Goede dingen en nare zaken. We hebben de avond rillend van de kou afgesloten bij de disco waarvan de volume knop die ene stand kent. De volgende dag waren we al van te voren officieel uitgenodigd voor een 50jarige bruiloft. Toch altijd even lastig om niet al te veel met je eigen gebruiken uit de toon te vallen. Hoe is de etiquette, hoe kleed je je, is het erg formeel, geef je een cadeau en wat voor een? Het blijkt allemaal vanzelf te gaan. Gezamenlijk was van te voren al afgesproken dat iedereen een perkament met een tekst in zou leveren. Die werden in een boek geplakt en aangeboden. Een half uur vooraf kwam iedereen op zijn paasbest gekleed naar de caravan van het bruidspaar. Daar volgde een speech door hun beste vriend en kregen ze allerlei attributen om de bruiloft weer eens over te doen. Daarna met het paar voorop en de gasten erachter over de camping naar de bar.Alle andere campinggasten stonden aan de kant hen toe te juichen. Op het terras van het restaurant werd het paar toegesproken en wederom in de echt verbonden. Het was toch voor velen erg emotioneel en de tranen vloeiden rijkelijk. Zoals hier bij bruiloften gebruikelijk, maakt iedereen zijn eigen foto’s ter herinnering. Daarna zijn we aan tafel gegaan voor een cena, wij zouden zeggen een diner. Een heerlijke maaltijd met een vijftal gangen die van negen uur tot twaalf uur duurde. En gelukkig erg informeel. De sangría was heerlijk en de stemming kwam er goed in. Het viel ons op dat de vruchten van de sangría in de vuilnisbak belandden en dat alleen de wijn gedronken werd. De chaos was wel enigszins aanwezig, maar dan meer uit vrolijkheid en het bleef binnen de perken. De maaltijd wordt bij zulke gelegenheden afgesloten met cava, de Spaanse Champagne, champán genaamd. Toe werden pas de cadeaus overhandigd. Niet bepaald dezelfde smaak als die mensen uit Nederland hebben. Een draaimolen van de kermis, verlicht en draaiend, versierd met mozaïek en een kist met een set champagne glazen met dienblad, waarin het gedicht van de uitnodiging gegraveerd was. Er was duidelijk geen boekje met cadeauwensen rondgegaan. Het bruidspaar was er blij mee. Er werd tot een uur gedanst en feestgevierd. Om tien voor een ruimde de bediening de tafels leeg en werden de stoelen gestapeld en om een uur ging het licht drie keer uit en zijn we naar huis gegaan. Dat is volgens mij typisch voor deze camping. E wordt geen minuut langer doorgegaan. De enige keer dat dat gebeurd is, werd de dj die ons een geweldige avond bezorgde meteen ontslagen. De camping kreeg toen voor straf een avond geen muziek. Maar dat is alweer jaren geleden.
Na het weekend lekker uitgerust en wat plannen gemaakt voor de invulling van de week met zeker een marktbezoek in Malgrat.