Dag 18 en 19

Dag 18 en 19
Datum 14,15-05
Spanje, Villafranca de Córdoba, 25 km oost van Córdoba, camping La Albolafia
Van Toledo naar onze nieuwe bestemming gereisd via carreteras nacional. Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat een land met zo’n goede infrastructuur zijn economie niet op orde kan krijgen en houden. Prima wegennet en weinig tot geen verkeer tussen de grote steden. Een omweg gemaakt naar een rij molens die zo uit het verhaal van Don Quichote weggelopen zouden kunnen zijn. Een prachtig uitzicht over de hele hoogvlakte van het dorp Consuegra. Bij het omhoog rijden vertelde een behulpzame autochtoon dat het prima zou gaan met auto+caravan. Bij de laatste molen was ruimte waar bussen konden draaien. Na met open mond van het uitzicht, de molens en de uitleg door een gekostumeerde juffrouw aan een kleutergroep genoten te hebben bleek het draaipunt helaas voorzien te zijn van een aantal bussen. En achteruit was toch wat ver. Met een grap met de chauffeurs, het verplaatsen van de bussen en een aantal keren steken konden we toch weer weg. Op naar Córdoba via zelfs een stuk snelweg. In het zuiden zijn dat in het algemeen geen tolwegen, maar ze zijn wel saaier om te reizen. Via Ciudad Real het gebergte ingereden dat Castilia La Mancha scheidt van Andalucía – woest en hoog – en een snelle 7% helling de vlakte in. Op de camping aangekomen bleken we pas de volgende middag brood te kunnen krijgen. Op mijn vraag (in het Spaans) of de bakker van de pot getrokken was (in het nederlands) hoorden we dat we met ons neus in de boter gevallen waren, liever gezegd in de eieren. Feestdag! Deze avond een groot feest in het dorp met een huevada (huevo=ei). Er waren 15.000 eieren gereserveerd om gebakken in olijfolie uitgereikt te worden vergezeld van een glas witte Verberna Fino (Volgens mij meer Eau de cologne dan wijn). Op het dorpsplein had de hele bevolking enorme lol. Echt een Spaanse Fiësta met keiharde muziek en veel gejoel, handengeklap en dansen, zoals we die al eerder leerden kennen. De volgende dag was er een Romaría. Werkelijk de hele bevolking, in groot Andalucische dracht, behalve de ouwetjes, hadden ouderwetse karren opgetuigd en versierd en was voorzien van eten en vooral veel drinken – niet alleen water – na in de mis gesterkt te zijn, op pad gegaan achter een ossenwagen met de heilige Isidro erop en de drie Reinas (schoonheidskoninginnen) van dit jaar. Een tocht van ongeveer 15 km naar El campo om daar de dag door te brengen op gepaste wijze. San Isidro labrador is de beschermheilige van hen die op het land werken. Bij een kerkje werd een tussenstop gehouden om al wat te dansen, te zingen, te eten en te drinken. En dat in die bloedhitte. Vanavond zijn ze om 7 uur weer huiswaarts gekeerd. Redelijk rumoerig….
Deze camping bevalt zo goed dat we van hieruit onze uitstapjes gaan doen.Morgen naar Córdoba.