Dag 11

Allereerste een punt van orde.
Om te voorkomen dat mensen lastig gevallen worden met allerlei ongewenste emails zal ik de emaillijst drastisch opschonen. Wie overblijft zijn diegenen die gereageerd hebben en met wie we afspraken hadden. Geef svp aan als je van de lijst geschrapt wil worden. Een mailtje naar jvjohan1@gmail.com gaat het snelst.
Wil je toch een mailtje van de reisverslagen krijgen en ben je geschrapt, dan kun je altijd opnieuw inschrijven op de site www.Magdaenjohan.waarbenjij.nu
(Je kunt niet zoeken via google!)
Resverslag dag 11
Datum 07-05
Spanje, Caspe (ZW van Lleida), Camping Lake Caspe.
Vanochtend onze oude vertrouwde camping weer verlaten. Als geschenk voor hun 50-jarig bestaan heb ik ze een aantal dia’s gegeven die de geschiedenis en de veranderingen van de camping weergeven. Men was er erg blij mee en gaan ze gebruiken in de folder voor het feest. Zoals altijd viel het afscheid ons toch weer zwaar. We hebben het er zo enorm goed naar ons zin en voelen ons helemaal opgenomen door de vaste groep Spaanse campingbewoners.
Met een zonnetje en een aangename 23 graden naar onze nieuwe bestemming gereden. Er wordt ondanks de crisis die in Spanje erg gevoeld wordt ( 1 op de 4 is werkloos en van de jongeren tot 25 jaar meer dan 50%) veel aan de weg gewerkt. Daar valt dan op dat de inzet van mensen anders gaat dan bij ons. De lonen zijn maar iets lager, maar toch zie je geen stoplichten of waarschuwingsinstallaties, maar een met een bordje of vlaggetje zwaaiende persoon die daarmee de kost verdient. Naar goed Spaans gebruik is voor elke actie 3 man nodig: De chef, de toezichthouder/controleur/administrateur en de uitvoerende werknemer. Van de zo gecreëerde stapel bureaucratisch papier kan een paard de hik krijgen.
Vanmiddag door totaal verlaten gebieden gereden, gortdroog en zonder veel begroeiing. Een desolaat, maar prachtig landschap. De toppen van de Pyreneeën waren nog met sneeuw bedekt. Het heeft deze winter in Noord Spanje veel gesneeuwd en het heeft tot -15 graden gevroren. Aan de kust waren veel planten en palmbomen op sterven na dood. De camping ligt op een landtong in een stuwmeer in de rivier de Ebro. Het wordt Mar de Aragon (Zee van Aragon) genoemd en het stikt van de karpers en baars. En niet zulke kleintjes ook. In het binnenland van Spanje zijn de campings schaars en dus zie je veel pensionado’s, in ieder geval altijd wel een paar Nederlanders, die met hun camper of caravan aan het doen zijn wat wij van plan waren: als zigeuner rondtrekken en vooral rustig aan doen. Een pilsje, in de zon aan het zwembad, lekker eten en daarna uitzakken met nog een pilsje. Om de volgende dag in de herhaling te gaan met een uitspatting door naar een museum te gaan. Kortom het leven zo bevalt uitstekend! Morgen naar Albarracin bij de plaats Teruel.